Datacenter olarak bilinen “Veri Merkezi” içerisinde özel kabinlerin ve bilgisayarların yer aldığı, özel iklimlendirme tipleri ile ağ çeşitlerinin kullanıldığı ve serverların (web sunucu) kullanıldığı merkezlerdir. Data centerlar, hem kendi firmalarının hem de farklı firmaların web serverlarını ücret karşılığında barındırabilirler.
Veri merkezi (data center), bir kuruluşun bilgi teknolojileri (BT) operasyonlarını ve ekipmanlarını merkezi hale getiren, büyük miktarlarda verinin toplanması, saklanması, işlenmesi ve dağıtılmasına olanak sağlamak amacıyla bilgisayar ve ağ donanımlarının yoğunlaştırıldığı bir merkezdir. Bir veri merkezinin tasarımı, paylaşılan uygulamaların ve verilerin dağıtımını sağlayan bir bilgi işlem ve depolama kaynakları ağına dayanır.
Veri merkezleri bilgisayarların ortaya çıkışından bu yana bir şekilde var olmuşlardır. Modern veri merkezleri eskiden var olan veri merkezlerinden çok daha farklıdır. Altyapı, geleneksel şirket içi (on-premise) fiziksel sunuculardan, fiziksel altyapı havuzlarında ve çoklu bulut ortamında uygulamaları ve iş yüklerini destekleyen sanallaştırılmış altyapıya doğru kaymıştır. Aslında modern veri merkezi, veri ve uygulamalar neredeyse oradadır.
Günümüzde veri merkezleri, 7 gün 24 saat çalışan çok güçlü ve çok küçük binlerce sunucuya sahiptir. Veri merkezlerinin güvenliği, güvenilirliği ve bilgileri kuruluşlar için oldukça hayatidir.
Veri merkezlerine ilişkin sıklıkla tek bir şeymiş gibi konuşsak da, aslında yönlendiriciler (router), anahtarlar, güvenlik cihazları, depolama sistemleri, sunucular, uygulama dağıtım denetleyicileri ve daha fazlasını kapsarlar. Bunlar, depolama yapmak ve bir şirketin sürekli çalışması için hayati öneme sahip en kritik sistemlerini yönetmek için BT’nin ihtiyaç duyduğu bileşenlerdir. Bu nedenle, veri merkezlerinin etkinliği, güvenliği, güvenilirliği ve sürekli geliştirilmesi kuruluşlar için öncelikli bir konumda olmalıdır.
Veri merkezlerinin tasarımları benzersiz olsa da, genellikle internet bağlantılı veya kurumsal (veya ‘dahili’) veri merkezleri olarak sınıflandırılabilirler. İnternet bağlantılı veri merkezleri nispeten daha az uygulamayı destekler ve genellikle tarayıcı tabanlıdır ve genellikle bilinmeyen kullanıcılara sahiptir. Buna karşın, kurumsal veri merkezleri, daha az kullanıcıya hizmet sağlar fakat kullanıma hazır olanlardan özel uygulamalara kadar birçok uygulamayı barındırırlar.
Kurumsal bilgi teknolojileri dünyasında veri merkezleri; e-posta ve dosya paylaşımı, verimlilik uygulamaları, müşteri ilişkileri yönetimi (CRM) ve kurumsal kaynak planlaması (ERP), büyük veri, yapay zeka ve makine öğrenimi, iletişim ve işbirliği (collaboration) hizmetleri gibi işletme uygulamalarını ve faaliyetlerini desteklemek için tasarlanmıştır.
Devlet kurumları, eğitim kurumları, telekomünikasyon şirketleri, finansal kurumlar, perakendeciler, çevrimiçi bilgi tedarikçileri ve sosyal ağ hizmetleri dahil olmak üzere veri üreten veya kullanan her kuruluş bir seviyede veri merkezlerine ihtiyaç duyar. Verilere hızlı ve güvenilir erişimin olmaması, ana hizmetleri sunamamaya, müşteri memnuniyeti ve gelir kaybına neden olabilir.
Veri merkezlerinin sahip olması gereken telekomünikasyon alt yapı standartları Tier türleri olarak adlandırılır ve şu şekilde özetlenebilir:
Tier 1: Temel kapasite bileşenlerini tanımlar. Tier 1 datacenter, bir ofis ortamı olmanın da ötesinde, bilgi teknolojilerini desteklemek amacıyla özel bir mekan altyapısına sahiptir. Tier 1 data center altyapısı, kesilmeyen güç kaynağı, özel bir alan ve hiçbir zaman kapanmayacak soğutma ekipmanı ile BT fonksiyonlarını elektrik kesintisinden koruyacak motor jeneratörü içermelidir.
Tier 2: Yedek kapasite bileşen standartlarını tanımlar. Tier 2 datacenter, benzersiz idare fırsatları sağlamak amacıyla, soğutma bileşenleri ve yedek kritik güç ile site altyapısı ekipman hatalarından kaynaklanan BT işlem duraksamalarına karşı yeteneği artırılmış güvenlik marjını kapsar. Yedek bileşen kriterleri arasında, kesintisiz güç kaynağı (UPS) modül sistemleri, pompa ya da soğutucular ile motor jeneratörleri yer alır.
Tier 3: Senkronize bakım yapabilme standartlarını kapsar. Tier 3 datacenter, kullanılan ekipmanların değişimi ve bakımı için herhangi bir kesinti gerekmeyen sistemlerden oluşur. Tier 2’nin yedek bileşenlerine soğutma ve güç için ayrıca yedek bir dağıtım yolu da eklenmelidir. Böylece BT işlem ortamını desteklemek adına gereken her bileşen BT çalışmasını etkilemeden kapatılabilir ve bakımı yapılabilir.
Tier 4: Hata toleransı hususlarına dair standartları kapsar. Tier 4 alan altyapısı, Tier 3’e dayanır ve alanın alt yapı tipolojisine ayrıca hata tolerans terimi de eklenir. Hata toleransı, dağıtım yolu kesintilerinin varlığında ya da bireysel ekipmanlar arıza yaptığında, BT operasyonlarının mevcut olaydan etkilenmemesi anlamına gelir.
Datacenter özellikleri belirleyicisi olan Tier 1 ve Tier 2, performans, çalışma süresi ve yaşam döngüsü maliyetlerine ait gerekliliklerden daha çok pazara sunma süresi ve maliyet ile ilgili taktiksel standartlar olarak tanımlanabilir. Tier 1 ve Tier 2 çözümlerini seçen firmalar, gelir akışlarının ciddi bir bölümü için gerçek zamanlı ürün ya da servis kullanımına bağımlı değildir.
WhatsApp